Javascript must be enabled for the correct page display

De invloed van sociaal welbevinden op de ervaren gezondheid en de rol van zelfevaluatie hierbij

Faber, Femke (2024) De invloed van sociaal welbevinden op de ervaren gezondheid en de rol van zelfevaluatie hierbij. Bachelor thesis, Sociology.

[img]
Preview
Text
FaberFemkeEindversie.pdf

Download (4MB) | Preview

Abstract

De ervaren gezondheid van de bevolking is één van de belangrijkste dingen om de maatschappij goed te laten functioneren. Mensen met een goede gezondheid kunnen namelijk meedoen aan het economische en maatschappelijke leven, dit kan welvaart en sociale cohesie opleveren. De ervaren gezondheid is meer dan alleen de afwezigheid van ziekte, het gaat over het fysieke, mentale en sociale welzijn. Andere onderzoeken hebben de invloed van sociale factoren ook al laten zien, maar er ontbreekt nog kennis over de mechanismen die het verband tussen sociale factoren, zoals sociaal welbevinden, en ervaren gezondheid zouden kunnen verklaren. Het is belangrijk om de onderliggende mechanismen te begrijpen, omdat men met die kennis zou kunnen bijdragen aan het vormgeven van gezondheidsbeleid binnen de samenleving om gezondheidsverschillen te verhelpen of voorkomen. Het is van belang om iets te doen aan de gezondheidsverschillen, omdat deze verschillen kunnen leiden tot sociale spanningen en een afname van de sociale cohesie (Marmot, 2005). Dit onderzoek werpt licht op het belang van mechanismen. Er wordt verondersteld dat het mechanisme zelfevaluatie het verband tussen sociaal welbevinden en ervaren gezondheid gedeeltelijk kan verklaren. Volgens Steverink et al. (2020) kan sociaal welbevinden, door het gevoel gewaardeerd te worden, leiden tot een positieve zelfevaluatie. Het gevolg van een positievere zelfevaluatie kan een beter stressmanagement en een positievere gevoelens zijn. Dit kan leiden tot een betere ervaren gezondheid. Hieruit volgt de volgende onderzoeksvraag: Wat is de relatie tussen sociaal welbevinden en de ervaren gezondheid? En welke rol speelt een zelfevaluatie hierbij? Om deze vraag te kunnen beantwoorden zijn hiërarchische lineaire regressieanalyses uitgevoerd met data afkomstig uit 2004 van de DAWELI-dataset. In de steekproef van dit onderzoek bevinden zich 456 Nederlandse burgers van 18 jaar en ouder. De bevindingen laten zien dat als mensen een hoger sociaal welbevinden ervaren, zij een betere gezondheid ervaren. Daarnaast laten de bevindingen zien dat zelfevaluatie een deel van het verband tussen sociaal welbevinden en ervaren gezondheid kan verklaren. Het onderzoek doet één aanbeveling voor toekomstig onderzoek, namelijk het onderzoeken naar zelfevaluatie als de oorzaak, in plaats van het gevolg, van sociaal welbevinden. De beleidsimplicatie die wordt gedaan is het stimuleren van gemeenschapsinitiatieven en evenementen die sociale interactie bevorderen. Met stimuleren wordt bijvoorbeeld een financiële ondersteuning bedoeld. Door deze implicatie door te voeren kunnen beleidsmakers zorgen voor meer kansen om sociale interacties op te doen voor mensen. Hierdoor kunnen meer mensen de positieve invloed van sociale relaties op het vervullen van de sociale behoeften ervaren, wat op zijn beurt weer de ervaren gezondheid laat stijgen. Hierdoor kan er worden bijgedragen aan een gezondere en meer verbonden samenleving.

Item Type: Thesis (Bachelor)
Supervisor name: Steverink, B.J.M.
Degree programme: Sociology
Differentiation route: None [Bachelor Sociology]
Date Deposited: 25 Sep 2024 14:04
Last Modified: 25 Sep 2024 14:04
URI: http://gmwpublic.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/4391

Actions (login required)

View Item View Item