Wierda, Lisette (2025) Welke benaderingswijzen gebruiken fysiotherapeuten bij de behandeling van kinderen met DCD op het gebied van motorisch leren? Master thesis, Pedagogical and Educational Sciences.
![]() |
Text
Masterthesis-Orthopedagogiek-L.-Wierda.pdf Restricted to Repository staff only Download (528kB) |
Abstract
Developmental Coordination Disorder (DCD) is een neurologische aandoening die de motorische ontwikkeling van kinderen beïnvloedt. Er zijn uiteenlopende benaderingswijzen die fysiotherapeuten in kunnen zetten om kinderen met DCD te behandelen en fysiotherapeuten hebben daarin keuzes te maken. Echter is er op dit moment weinig bekend over welke manieren er in de praktijk ingezet worden en over welke manieren van motorisch leren het beste werken bij de behandeling van kinderen met DCD. Dit onderzoek richt zich op de vraag: Welke benaderingswijzen gebruiken fysiotherapeuten bij de behandeling van kinderen met DCD op het gebied van motorisch leren? Daarnaast wordt onderzocht in welke mate fysiotherapeuten de zeven leerstrategieën hanteren zoals beschreven door Kleynen (2018). Dit kwantitatieve, observationele descriptieve onderzoek analyseerde negentien video’s van fysiotherapiesessies. De sessies vonden plaats in revalidatiecentra en betroffen één-op-één behandelingen van kinderen (5-11 jaar) met een DCD-diagnose. De observaties zijn uitgevoerd aan de hand van een observatieschema en een logboek, waarbij benaderingswijzen werden geclassificeerd binnen een continuüm van impliciet tot expliciet leren. Het continuüm omvat drie classificaties; meer impliciet, gecombineerd en meer expliciet. De meer impliciete classificatie omvat de leerstrategieën foutloos leren, dubbeltaak leren en analogie leren. De gecombineerde classificatie omvat ontdekkend leren, observationeel leren en bewegingsvoorstelling. De expliciete classificatie omvat één leerstrategie, namelijk trial and error. Uit de analyses blijkt dat fysiotherapeuten voornamelijk een gecombineerde benaderingswijze hanteren, de classificatie die in het midden van het continuüm staat. In 17 van de 19 sessies werd minstens één gecombineerde strategie waargenomen. Expliciete strategieën kwamen in 11 sessies voor, terwijl impliciete strategieën in 10 sessies werden toegepast. Verder onderzoek kan zich richten op de effectiviteit van benaderingswijzen in relatie tot de motorische vooruitgang van kinderen met DCD.
Item Type: | Thesis (Master) |
---|---|
Supervisor name: | Schoenmaker, J. |
Degree programme: | Pedagogical and Educational Sciences |
Differentiation route: | Orthopedagogiek [Master Pedagogical and Educational Sciences] |
Date Deposited: | 26 Jun 2025 07:32 |
Last Modified: | 26 Jun 2025 07:32 |
URI: | http://gmwpublic.studenttheses.ub.rug.nl/id/eprint/5142 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |